Akrabalarım, unutun beni öldüğüm zaman.
İftirayı, karalamayı, bir günlüğüne atmayın.
Tutmayın yasımı ağlamayın yaş dökmeyin.
Kandırmayın cemaati, namazıma durmayın.
Uzaklaşınca, sizden gidiyorsam ıraklara.
Bedenim karışınca artık kara topraklara.
Rahatça, eleştirin artık beni dost-u yara,
Sizler bensiz rahat edin gayri bu dünyada.
Anlamadım, bu nasıl candan akrabalar,
Daha sağ iken başımda uçuştu akbabalar.
Yıllarca, hasret kaldım doğduğum diyara.
Varıp bir soluk alamadım baba ocağında.