Bakışlarındı ilk kıvılcımı atan,
Ateşten oktu her kirpiğin,
Yüreğimi tutuşturdun önce,
Neroniçe,
Yüreğim yangın yerine döndü,
Büyüdü giderek yangın,
Alevler sardı dört yanımı,
Yaktın beni, yaktın duygularımı,
Sonra kül ettin,beter ettin,
Romadan beter, ahh neroniçe...
Hayallerimi de kurtaramadım,
Gönül hapishanemde, anılarımda,
Ümitlerimde,
Yandılar cayır- cayır,
Acımasızlığının taş duvarları,
Demir parmaklıkları arkasında,
Yandılar birer- birer...
Ahh, hayallerimi yıkan, yakan, ahh sen, ahh,
Son ümitlerim de; artık son çırpınışlarında,
Zalim sevdiğim,
Ölüm kol gezmekte, ölüm ,
Her yanımda,
Her zerrem bir- bir tükenmekte,
Ağır- ağır, sensizce,
Ahh, neroniçe...
Ölmekteyim,
Artık ne gözlerinin güzelliği kurtarır beni,
Ne aklımda ki adın olur mucize,
Kırılmış kolum, kanadım,
Erimekte yangınında,
Her yanım, her anım...
Yanan bir oyuncağın çözülüp eriyişi içindeyim ben,
Sen ise ,
Yaratıp, sonra yaktığın oyuncağını,
Zafer kazanmış bir kumandan edasıyla,
Mağrur-mağrur,
Seyredersin yalnızca,
Ahh, son sözüm bu sana, ahh,
Neroniçe, zalim kadın...