Sen gittin
Ve burada kırık kalpler bıraktığını sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Seni yutmak istiyorum
Ben karmaşanın şehri
Dört gözle yolunu gözlüyorum
Sen gittin
Ve sinsi bir gülümseme farkettim ağlarken gözlerin
Görmediğimi sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Kılıçlarımı çıkardım ortaya
Ben karmaşanın şehri
Ölüm toplarım hazır
Sen gittin
ve kendi gidişin seni özgür kıldı sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Kelepçeler bekliyor seni
Ben karmaşanın şehri
İdam fermanın hazır
Sen gittin
ve kendine ait bir şarkın olur sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Melodin ölüm marşı
Ben karmaşanın şehri
Sözlerin kendine ağıtın
Sen gittin
Güzel havalar seninle olur sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Bütün fırtınalarımla seni bekliyorum
Ben karmaşanın şehri
Diken dolularım sırtına hasret
Sen gittin
Seninle birlikte yıkılırım sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Senin gibikaç kişiyi eskittim
Ben karmaşanın şehri
Hiçbiri sökemedi tuğlalarımı
Sen gittin
Ben karmaşanın şehri
Karahan seni korur sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Efendisiyim nice Karahanların
Ben karmaşanın şehri
Bedelini ödetirim isyanların
Sen gittin
Görünmez olursun sandın
Yanıldın
Ben karmaşanın şehri
Tepelerdir meskenim görürüm
Ben karmaşanın şehri
Köklerim yerlerin dibinde duyarım
Sen gittin
Ağlarım sandın
Yanılmadın
Ben karmaşanın şehri
İlk kez bir insanoğluna ağladım
Ben karmaşanın şehri
Ölümsüzlüğüm aktı gözlerimden