Günlerden neydi, mevsimlerden hangisiydi hatırlamıyorum
Bir koşuşturma bir yaşam savaşının içinde sana takıldı gözlerim
Seni özlemekten ve seni düşünmekten başka bir şey yapmıyordum
Ben seni öyle çok sevmiştim..ki her gece kaderimden seni dilenirdim
Elini tutmak, sana dokunmak ve seni öpmek hayatın anlamıydı
Ben seni çok sevmiştim, sensizlik ölüm gibiydi
Sana hep kendimi anlatırdım..anlamadığını bilirdim yine de�
Yalanlar girdi aramıza�varlığım hayatında önemsiz biriydi
Ama yine de ben seni çok sevmiştim..özlerdim hep seni..
Omzuma yaslanıp nefes almanı..söylediğin masumca yalanları
Hiç olmayacak hayalleri sevmiştim..umutları�başakları
Asla benimle olacak kadar yüreği olmayan seni..
Ben seni çok sevmiştim sevdam�.
Tüm yaşanmazlıklara inat
Gözümden akan yaşlara aldırmayıp..
bir gün mutlu olurum diye
Ama boş olduğunu bilerek�
Beni kırmaların biter diye bekledim..
Şimdi bıraktım uzaklıklara kendimi,
SENSİZLİK tek hediye�