Saçmalıyorum İşte
Aynaya baktığımda gözümün içinden bana avaz avaz bağıran bir şeytan görüyorum sanki.hep bişeyleri haykırıyor,durmadan zihnimle onun arasındaki rekabeti izliyorum.en ufak bi sinirlenme anında gözünün saniyelik dönmesiyle saçabileceği bütün dehşeti hayallerime işlemeye çalışırken beynimi kemiriyor.beni ben yapan şeyleri aniden alıp götürme konusunda o kadar yetenekli ki,bu saniyelik zaman dilimlerinde ortada sadece içine girmiş bi şeytanla birlik olmuş bi beden nefes alıyo.zihnime sızdırmaya çalıştığı bu zehir dolu şey her neyse beni korkutuyor,gerçekte asla yapmak istemeyeceğim şeyler zihnimden bu kadar hızlı geçiyorken ya onları somutlaştırırsam endişesi kanımda dolaşıyor zihnim bu savaşı kazanınca.
Sebeplerini düşünüyorum,kötü biri olduğumu sanmıyorum,farklı olduğumu da.sıradan biriyim,her gün monoton bi hayat yaşamaktan sıkıldığını söyleyen ama buna rağmen yine de aynı hayatı yaşamaya devam eden basit biri işte…her gün kendine sözler verip tutacağına kendini inandırıp ertesi gün yine aynı ben olduğu gerçeğiyle yüzyüze gelen kendine yalancı biri…
Sanırım biraz hayat yoruyor beni.bazen böyle saçmalıyorum işte..