Ah İSTANBUL ah
Beni benden alan şehir
Aşkımı yaşayan barındıran
Her halükârda benimle olan
Ah İSTANBUL ah
Sevilmek bu kadar zor mu?
Dert ortağım, Kızkulesi
Zor mu söyle bana
Ah İSTANBUL ah
Sefa sürer gibi heybetli
Sakince duran heybeli
Duyuyor musun sesimi?
Bu kadar zor mu, mutlu olmak?
Ah İSTANBUL ah
Yârimi aldın, beni attın yaban ellere
Gönül pencereni açtığında seslen!
Geleceğim yanına, tam, köşe başına
Ah İSTANBUL ah
Gül güzelimi göster bana
Adalarda buluştur bizi
Masum yüreğimle bekliyor olacağım
Ah İSTANBUL ah
Bu seferlikte böyle olsun
Sen duyma beni Kız Kulesi
Sen hissetme beni Heybeli
Çamlıca, yedi tepem sizde mi kayıplardasınız,
Sis'e mi bulandınız yoksa?
Ah İSTANBUL ah
Yaktın beni, yüreğimi
Dünyamı, her şeyimi…
Bana sevdiğimi ver, gerisi senin olsun
Ah İSTANBUL ah, bir gün
Bunların hesabını fitil fitil soracağım
O yaşlı gözlerine
Yıllanmış surlarını yıkacağım!
Geleceğim eninde sonunda İstanbul
Sen yine duymazlıktan gel beni
Sen yine vurgun duymazlığa devam et
Geleceğim İstanbul bekle
Gelişimde ben ah ettikçe,
Dönüşümde sen vah edeceksin ardımdan
Özledim seni gül güzelim.