Çatıdan sarkan iki buz kristali sarmaş dolaş,
Güneş vuruyor sırtlarına
Kendi devrini yaşatmak için
Kristaller;
Parlıyorlar hükmüne rağmen güneşin
Alt etmenin bir yolu beklemektir düşmeden geceyi
Yeniden sırtlarını pek etmek için gündüze değin
Bekliyorlar geceyi açması için kollarını
Tutundukları sağlam değil, hükmeden doğunca
Direnmek; paramparça olmamaktır
Direnmek; boynunda ip, küfretmektir yüksek çatıda
Bahar hükmedene kadar ayaza�