Öyle hızlıydı ki adımların
Öylece bakakaldım ardından
İlk kez Belki de ilk kez gerçekten gittiğini anladım
Önümde koşar adım yürürken sen
Ne koşabildim Ne durabildim.
Seslensem;
Hangi sözcüklerle?Ne diye?
Öyle hızlıydı ki adımların
Her basışında betona
Öyle bakakaldım
Adımlarına, yürüyüşüne,Omuzlarına, ellerine
Ve koşar adım gidişine..
Biliyordun bilmiyordun
Görüyordun görmüyordun
Öyle önemsiz ki şimdi;
Ne zormuş birinin arkasından yürümek
Haklıymış. Aynen anlattığı gibiymiş meğer.
Ne yanından geçebiliyorsun
Ne de ardında
Yere göğe sığabiliyorsun
O ince uzun yolda
Yuvarlanıp duruyorsun;
Yine kayboldu sözcüklerim
Bazen öyle korkuyorum ki
Bir daha geri gelmezler diye
İfadesiz kalır da
Bir tek kelime edemem diye
Sen yürüyünce öyle
Koşar adım, kaçar adım
Hep gökyüzüne baktım
Hiç bakmadım sana
En olmaları gereken zamanda yoktu bulutlar
Sana bakmadım
Sana bakmadım
Sana hiç bakmadım
Adımlarına, yürüyüşüne, omuzlarına ellerine,
Koşar adım gidişine..
Yemin ederim
Hiç bakmadım.