Ben bu kadar hak etmemiştim yalnızlığı
sen buna şiir deme yakarış de
çünkü hiç bir şiir adanmamalı sana
yazılmamalı hiç bir şiir senin için
anlamadan eleştirilerin
yoruma yer olmayan düşüncelerin
ve net olmayan şeylere karşı bakış açın
ama buna rağmen beğendim deyişin
tüm şiirlerimi soldurdu, sana beslediğim
Ben bu kadar hak etmemiştim yalnızlığı
söylüyorum sana bu bir yakarış
sen istanbulda hastasın
ben izmirde yanmış
Ben
bu
kadar
hak etmedim yalnızlığı
Şimdi çocuk militanlardan bahsetsem
gülle ilgili bir şeyler söylesem
şimdi aşk desem, sevmek desem
anlamazsın
sende anlamı olmayan şeylere, anlam yükleyemezsin çünkü
şimdi yanımda bir sevgili olmadan nasıl uyuyamıyorsam
şimdi yalnızlığımı nasıl paylaşamıyorsam
şimdi nasıl böyle saçma sapan şiirler yazıyorsam, öyle...
Anımsıyorum havaalanındaydık
sen elimi tutup, dudaklarımı öpmüştün
ben dudaklarını tutup, elini öpmek istemiştim
tanrı neremizden tutup neremizi öpse bilememişti!
ben ağlayacak gibi oluyordum yani
sen hüzünlenmiş gibi yapıyordun
o sıra uçak kalkıyordu ve
sen gidiyordun
ben, yalnız kalıyordum
ben, yalnız kalıyordum
ben yalnız, kalıyordum
Kalmak fiili ne demek çok iyi bilirim o yüzden
ama anlayamadığım;
ben bu kadar hak etmemiştim ki yalnızlığı
Ki zaten sen buna şiir demezsin biliyorum,
bu büyüyememiş bir çocuğun tripli yazıları...