Yalnızlık Kızkulesi gibidir
Denizin ortasında yapayalnız
Kimseler yok etrafta
Sadece balık ve martılar
Martılar balıkları yer birer birer
Yavaş yavaş boşalır deniz
Önce büyük balıklar gider sonra küçükler
Ortada sadece sen ve martılar
Martılar balık bulamaz yemek için
Ayrılamazlar da Kızkulesi'nin etrafından
Sonunda ölürler açlıktan
Ve hepten yalnız kalırsın,
Bilemezsin ne yapacağını!
Yaslanırsın gün geçtikçe
Ölüme doğru yürürsün sen de
Geri dönmek istersin ama nafile
Çünkü yoktur seninle dönecek kimse,
Göz göre göre gidersin sessizliğe
İşte böyledir yalnızlık
Tek kelimeyle kızkulesi
Yani denizin ortasında
Sessizliğin Sesi