Şiir Arama

Gülfer Kandemir - Kader'in Yalnızlığı

Yalnızlığım en son kademesine çıktı.
Ağustosun sıcağı pek başıma çöktü.
Bülbül kafesinde hep ağlamaklı öttü.
Kader' in gönül'e yalnızlığı bu demek.

Uzaktan gelir anamın sesi garip
Gurbettesin kimsesiz ah ne garip
Bir bacımda yok şaştım ben garip
Kader' in gönül' e yalnızlığı bu demek.

Akşam ufka dayandın mı kızılca
Kahrederim kendime yalnız kalınca
Kızarır gözlerim Birazda uykusuzca
Kader' in gönül' e yalnızlığı bu demek.

Diyar Diyar dolaşıp arasan dostu,
Alem çiftleşmiş bulmuş dostu,
Üçüncüye ne gerek kendinin ol dostu,
Kader' in gönül' e yalnızlığı bu demek.

Ezanım okur hocam makamıyla,
Tabutum yeşil beyaz kefeniyle,
Cemaatim de yok hakkım helaliyle,
Kader' in kabre yalnızlığı bu demek.

Yalnızların şahına kavuştuğum gece,
Dilim tutulur benim söylememez hece,
Af olmaz günahlarım melekler işkence,
Kader' in gönül'e yalnızlığı bu demek.

Film şeridi gibi geçer hayatım gözümden,
Gözyaşlarım kan olur akar gözümden,
Yeşil dünyalar fırlar gider gözümden,
Kader' in gönül'e yalnızlığı bu demek.

Kimsesizim yalnızım, böcekler benim komşu,
Dostlarım yok yalnızım, yılanlar benim komşu,
Yavuklum yavrumda yok kökler benim komşu,
Ölümün kabre yalnızlığı bu demek.


Yorum Yaz

Yorumunuz (*)

Resimdeki kodu giriniz

IP Adresiniz: 18.118.226.105

Yorum Yok

Bu söze ilk yorumu siz yazın.