İnsanlarla dolu hayvanat bahçemiz
Düşünsene bir
O kadar kalabalıkken biz
Sesler kokular korkular
Herkeste bir koşuşturma
Telaşı herkeste-
Yetişebilmenin hayata
Son kez yiyormuş gibi yer
İlk defa sevişiyor gibi severken biz
Açken bu kadar hayata
Mutlak sondan bu kadar korkabilirken
Dünyanın dönme hızına imrenen biz
Ölüme koşar adım gideriz
Düşünsene bir
Yaşamak için kazanırken
Yaşamaya zamanı kalmayan biz
Nasıl olur da
Hep daha fazlasını isteriz
Daha fazla yaşamsızlık mıdır derdimiz
Dünyanın kasveti ağır
Neşesi bolken bu kadar
Bu kadar akıntılıyken denizimiz
Düşünsene bir
Biz seninle göz göze gelip
Zamanı durdurabilirken
Kokulara seslere korkulara hissizleşip
O üç saniyeyi bir ömür yaşayabilen biz
Sence de hiçbir şeyden
Biraz da olsa fazla değil miyiz
Hazırda herkes unutmuşken gerçeği
Sence de son kalan gerçek değil miyiz
Unutma lütfen
İnsanlarla dolu hayvanat bahçemiz