Duy sesimi babam diyeceğim var
Onulmaz dertlerim beni yaralar
Sardı ciğerime kanar ha kanar
Kanadıkça sarar derine babam
Düşünür dururum yalnız bu yerde
Vuslatsız ayrılık düşürür derde
Çekilir mil gibi duman sis perde
Gözlerimin solgun ferine babam
Gittiğinden beri yapayalnızım
Neden kaderim bu niye yalnızım
Kavuşmadan birgün yok olur izim
Beni yalnız koyan birine babam
Dünya hanesinde sürmeden sefâ
Artık sona ersin çektiğim cefâ
Bulunmaz kimsede sendeki vefâ
Kimseyi koyamam yerine babam