Nakış ı lamba isi, kara mertekli evim
Özledim anıyorum acı, tatlı günlere
Saatlerce yol yürü yığılır ev ödevim
Zor idi demiyorum acı, tatlı günlere
Varımızla şenlenir, yalın ayak koşardık
Oyuncaklar yapardık türkümüzle coşardık
Yarı açtı karnımız, kıt kanaat yaşardık
Ekmeği banıyorum, acı tatlı günlere
O andı yaşananlar dünya yansa duymazdık
Tokat azar vız gelir gönül bile koymazdık
Karıncayı incitmez böceklere kıymazdık
Ah çekip yanıyorum acı tatlı günlere
Nevruz sümbül toplayıp taç örerdik çiğdemde
Gülmek için bahane faydalandık her demde
Şimdi içim kanıyor ara sıra gülsem de
Uymuyor deniyorum acı tatlı günlere
Kenger, çiğdem, purçalık çerez diye yenirdi
Yağlı yavan doyulur bin kez şükür denirdi
Kıştan kalan verese harmanda ödenirdi
Döndükçe dönüyorum acı, tatlı günlere
Yaşananlar içinde, yaşayanlar güzeldi
Sıkıntılar kederler denilmezdi özeldi
Seherde şakır bülbül yalnızlığa gazeldi
Kuş olup tünüyorum acı, tatlı günlere
Ana, baba sağ idi, günümü bayram kılan
Onlarsız gülmek yalan dünya bir daha yalan
Çağlayıp gelen sonda kim oldu ki kurtulan
Sal yaptım biniyorum acı, tatlı günlere
Gün geldi kuru yerde gün geldi döşek serdik
Nerde akşam olursa, orda sabah ederdik
Kalender zaman geçti acı tatlı gün gördük
Baktıkça tanıyorum acı, tatlı günlere