Bu kent,
Köşe başlarında,
seni bekleyişler demekti.
Gelmediğin anlarda,
Öğle sıcağında,
üşümekti güneşin altında.
Bu kent,
Seni öptüğüm anlarda,
Bir tabureydi,
Yıldızlara dokunduğum.
Hani şimdi yoksun ya,
Yoksulum ya,
Yerle bir oldu bu kent.
Dizleri titreyen bir yaşamın,
silik öyküsüyüm.
Bir arka bahçe hüznüyüm.
Beni yüzümle değil,
Hüznümle hatırla.