daha bir bebek ürkekliğiyle seviyorum seni
henüz öğrenmiş değilim
görünmeyenlerin yok olmadığını
ve yok olmayacağını benden uzaktakilerin
seni görmediğinde gözlerim
küçülüp kalıyorum kocaman dünyanın içinde
buz gibi üşüyorum anneciğim
daha bir bebek ürkekliğiyle seviyorum seni
bir türlü büyümüyor içimdeki bebeğin
acıların en fecisini paylaştığımızdan beri
rüyalarda yalnızlık çekiyor ve ağlıyorum
kimseler bilmiyor gecenin koynunda buluştuğumuzu
ve hayaline sarıldığımda içime doğan güneşi
kimseler görmüyor, sende yaşayan bedenimi
daha bir bebek ürkekliğiyle seviyorum seni
sütten kesileli çok oldu biliyorum
ama o büyülü açlığı unutamıyorum
okuma-yazması olmadığı halde
bana hayatı ve Allah'ı öğreten kadın
duaların en güzelini hep sana ayırıyorum
ve yalvarıyorum cennete gitmen için
dünyanın tüm anneleri muhteşem olsalar bile
iyi ki benim annem olmuşsun, anneciğim
daha bir bebek ürkekliğiyle seviyorum seni
henüz gözlerim kapalıyken duyduğum sesini
ve o sonsuz şefkatinle dokunan ellerini
asla unutamam benim için kanayan yüreğini
insanlar kimseyi sevemez sanıyorlar beni
doğrudur, sadece sende bıraktım yüreğimi…
08.05.11
İsa Yılmaz