'Babam için…
Bana şiir kaldı baba,
yorgun ve huzursuz gözlerinden
tedirgin ellerinden geriye
mahçup bir çocuk gibi
bungun
şiirin boyundan büyük sesi kaldı.
Şimdi, sapı kırık bir cezvenin
isli boşluğunda saklısın,
yüreğimin hoyrat sarkacı
seni silmeye yetmiyor,
yarım bir söz gibi duruyorsun,
orada,
suyun alıngan boşluğunda.
Şiir insanı aklar mı baba?