Bir gardiyan mezar olmuş içim,
Kaç insan mı öldürdüm?
Binlercesini, yıldızlarcasını
Yüreğimin en kara ve en derin köşesindeydi hepsi
Şu gerçeklik kavramı beni ne çok yorar
Gerçekten kopmamak için yalanı avuçlarında saklamak�
Hani güneşi beklemeseydim gerçeği kucaklamasaydım
Bırakmazdım haylazlıklarımı, yalanlarımı
Ve uçurumdan atlayıp paramparça ederdim
Bu toplumun yansımasını�
Bile bile aç kalır
Bile bile kıyısında uyurdum denizin.
Özgürlüğüm sürgünse, ekmeğimde hasret�
Öyle dipsiz, yolsuz ve çıkrığında umudu içmeyenler
Bir kurşunluk oyunum var sizlerle
Çünkü benim özgürlüğüm güneşe sürgün
Ekmeğim hasret, tadı memleket�