Kördüğümler atılmış beynime
İçinden çıkamayayım diye.
Birini çözsem�
Diğeri�
Diğerini çözsem,
Öbürküne geçiyorum.
Devam edip gidiyor,
Bu dizmece�
Dönmüşüm yaşayan,
Bir mumya ya�
Beni çoktan paketlemişler de,
Haberim olmamış.
Kördüğümlere olmuşum esir
Meğer yaşarken�
Vurulmuşum zincirlere.
Bağlamışlar beni
İlmek��.
����..İlmek.
Her bir ilmekte okuyup,
Üflemişler.
Meğer benim bahtımı bağlamışlar,
Hayatımı almışlar.
Açmaya kalksam�
Açamıyorum.
Kaçmaya kalksam�
Boynuma dolanan kementlerden
Kurtulup kaçamıyorum.
İsa gibi germişler beni...
Çarmıha.
Ellerim�
Bedenim�
Gözlerim�
Kan için de.
Kendimi göremiyorum.
Gülüyor insanlar halime,
Buna da anlam veremiyorum.
Oysa�
Gülermi insan�
Acı çekenin haline.
Ne olmuş bu insanlığa?
Diye kendi kendime soruyorum.
�Düşte, gör demişler�
İşte ben şimdi onu,
Görüyorum.