Karanlık bir yolda ilerliyorum
İleride aydınlıkmı var ne?
Aydınlığın üzerinde ki güneşmi?
Güneşin altında atan bir yürekmi?
Benim yüreğim diyorum�
Bu benim yüreğim.
Bakıyorum göğsüme�
Yüreğim nerede diye�
Bomboş kalmış bedenim�
Yüreğim ise alevlerde�
Ah! Diyorum ah!
Hiç bitmeyecek mi bu cefa
Bir yanda karanlık�
Öbür yanda aydınlık�
Siyahlara tutsak olmuşum�
Ne zaman biter ki bu hüküm�
Kaç yıl kesildi mizanda�
Yoksa müebbetmi�
Gökyüzü ne renkti unuttum�
Yedi renk var diyorlardı�
Bir zamanlar görürdüm tüm renkleri
Şimdi göremez oldum�
Hücrede miyim yoksa diyorum�
Kendi kendime�
Peki ama�
Öyleyse bu ışık ne?
Ufak bir delikten sızan bu ışık�
Umutlarımın bekçisi olmuş�
Olsun diyorum olsun!
Ruhum özgür olur elbet�
Kavuşur bu beden özlemlerine�
Gönül lilalara, allara, pembelere bürünür�
Bürünürde yedi renge gömülür
Olsun diyorum olsun�
Hayallerim varya�
Umutlarım varya..
Hücreme vuran bu ışık varya�
Ya oda olmasa?