Sen öğrettin karşılıksız sarmayı,
Sayende kayboldu korkularım.
Bilmezdim ben huzurla uyanmayı,
Yok kimsede sende bulduklarım.
Hissediyorum seni her an yanımdasın.
Başka çıkar yol yok,
Hakettiğim ya ölüm, ya sen olmalısın.
İçimdeki meleği öldürdüm ben,
Senin yerindi çünkü orası.
Yeni yeni girsende bu kalbe sen,
Yok öncesi, yok senden sonrası.
Hergece rüyalarımda seninle olmayı,
Sonra uyanıp rüyalarıma sahip çıkmayı,
Geceler boyu senin için yanmayı,
Senin olupta bende kalanları seviyorum.