KANADIM
Adımladığım her yer kanadı
Dokunduğum her yanın...
martıların ünlediği,
leoparın sustuğu,
tavşanın donduğu kanadı
sakallarım uzadı çok uzadı
durdum baktım,
upuzun yüzlü ihtiyarlar ölmeye uzandı
hayat... Kanadı!..
elimi yıkadım ellerimi
yıkadım çok yıkadım
silindikçe izler yoktu ten
tarihöncesi bir kahkaha
(ki kırık bardak gibidir)
sessizce sevdi kalbimi.
kahkaha, tarih ve kalbim
(onlar ki üç kanayanı ömrümün)
ağlayarak sevişti
kanadım!..