Ummadığım bir anda içime yangın düştü,
Söndüremezsin, gelme! Seni yakar beni de,
Baş kaldıranı yaktı, boyun eğeni de,
Gelmediğin her anda içime yanılgın düştü.
Ne ırmaklar çağladı, hep gönlümü dağladı,
Yaz yağmurları bile şu halime ağladı,
Küllerim savruldu ve bir yele yenik düştü.
Karayel, Yıldız, Poyraz hep başıma üşüştü,
Ummadığım bir anda içime yangın düştü.
Önder Kurt