GÜZEL MEMLEKETİM
İstanbul ah İstanbul ah güzel memleketim,
Çocukken bindirdiler İstanbul tren vagonlarına,
Kardeşimle bakışmıştık o tren vagonlarında,
Ayrılmak mı hiç gelmedi aklımıza,
Annem sever babam gülerdi.
Ayrılmak mı hiç gelmezdi aklımıza,
Babam asiydi bilirdi memleketlim,
Dokunmazdı hiç kimse ona,
İlk Sabah ışıklarında indik,
Yürüdük bilinmez İstanbul sokaklarında,
Herkes farklıydı çocuktuk anlayamadık,
Hırsız çakalı Etrafımızda,
Babam omuzlamıştı bütün Yükü omuzlarına,
Gücü yetmedi erken Girdi toprağa.
İstanbul sokaklarında,
Annem cahildi kayboldu İstanbul sokaklarında,
Kardeşlerim uğrar bazen el gibi yanıma,
Bilirim el olduk İstanbul sokaklarında�