......Aşık KURTOĞLU............
İnsanın ameli,niyetten çıkar.
Şer,bela mayası,fenadan olur…
Gelin anasının,sütüne çeker,
Kızın asaleti,anadan olur…
........Aşık CEFAİ; .........
Kulağına küpe,eyle bu sözü,
Çürük temel atan,binadan olur…
Doyar mı cimrinin,gönlüyle gözü?
Hanedan evladı,hanedan olur…
........Aşık KURTOĞLU; ..........
Tilki aslan olsa,tavuğu düşler,
Zalimi sultan et,babasın' taşlar,
Herkes mayasının,hükmünü işler,
Haramzade evlat,zinadan olur…
........Aşık CEFAİ; ............
Yüksekten uçanlar,tez iner yere,
Irmağın yerini,tutar mı dere?
Sorulmadan,dil uzatma,her yere,
İnsanın belası,çeneden olur…
..........Aşık KURTOĞLU; ..............
Kurtoğlu'm ne yapsan,değişmez kader,
Aşık sevdasını,çileyle öder,
Cahilin sohbeti,hoşa mı gider?
Sözün söz olması,manadan olur…
..........Aşık CEFAİ; ................
Cefai yim yeter,bu kadar acı,
Yanık yüreklerde, biter mi sancı?
Ne tabibi vardır,ne de ilacı,
Aşığın cefası,sineden olur….