Gece,
Yıldızlar,
Gökyüzü...
Gözümü açtığımda bu gezegene,
Beni gösterdiklerinde sana
Geldiğim uzaklıklar kadar mı sevdim seni,
Senin kadar uzakları mı sevdim,
Bilmiyorum...
Gece
Yıldızlı gökyüzü
Beni
Çağırıyor yine
İşte bu gezegende:
İnsanların üstünde olduklarını bilmeden
Üstünde oldukları bu yerde
Senin kadar sevdim yıldızları ben,
Söylemedim belki hiç,
Ama sevdim:
Yıldızlar kadar seni...
Beni
Çağırıyor yine:
Vefâ
İstiyor kendine
Bir şey var:
İsimsiz, tanımsız,
Tuhaf...
Bir şey ki:
Olmadığında anlarsınız,
Varken var gibi gelmez işte!
Gece
Yıldızlı gökyüzü
Beni
Çağırıyor yine
Ansız
Çevirirsem yüzü
Söyle
Hangisine, anne?