Bir çekiç beynime hasret çakıyor
Her seher gönlüme kasvet çöküyor
El falıma baktım; gurbet çıkıyor
Bir derde yanmışım; yanmayan onmaz
Bir dert ki; gönülden duyan, dayanmaz!
Şu varlık
Âh şu varlık!
Düşünmeyenin varlığı,
Balığın körlüğü gibi deryâya
Sâdece olmakta olanların olduğu gibi:
Hani, itirazsız,
Hani, nazsız...
Oysa ne var oldu bana bir ân,
Ne cihan yâr oldu
Yâr olduğu gibi Yusuf'un Züleyhâ'ya,
Mehtâbın Dünyâ'ya olduğu kadar...
Düşündüm; gündüzü gece çekiyor
Bizi bir Hüdâî hece çekiyor:
Gönül telimizi ince çekiyor
Aklını gönlüne banmayan onmaz
Ben gibi sevmeye her can dayanmaz!