Bül bül bül bül
Ötmedeyse gülün ahındandır geceler boyuna
Salkımları erkenden solmuş bir mayısı
Tutulmaz seyir defterlerine divitsiz yazanın
Harmandan harmana bulgur çeken bir değirmencinin
Mekiğin boynunda dolandığı çek çek çalışmaz
Uyudun gittin işte daha var...
Daha çok var dediysen yarasından ahuzar alırken kalbini
Çam dalları, dağ gülleri,
Su laleleri nere gidem diye sırtını rüzgardan başka
Dayayacak yer bulamazken
Ve aşk seni ekiiin ekin
Kızgın gün yamacından kundaklayıp
Serin gecelerce bül bül bül bül..(v) ay gülüm..
Başaklarla bereketlendirdiğini duymadıysan
Savruldun gittin işte..
Ala kargalardan bilip de katibini
Hemen aldandığın bül bül bül bül.