Dün
Hüzünlü gördüm seni
Gözlerinde umutsuzluğun ışığı
Öylece bakıyordun bana.
Sanki,
Birileri ruhunu dinamitlemişti.
Yüreğini yerinden söküp almış
Bir leş misali akbabaların önüne atmıştı.
Tora yakalanmış
Bir alabalık gibi çırpınıyordun.
Anlatmak istiyordun
Benliğinde kopan fırtınaları
Gözyaşınla suladığın duygularını
Tuz bastığın yaralarını.
Bekliyordum sabırsızca ve umutla
Bana içini dökmeni, dertlerini paylaşmanı.
Ama
Sanki gizli bir el boğazını sıkıyor
Ağzını kapatıyordu.
Susuyordun,
Sessizliğin sesini dinliyorduk birlikte.
Kahve ve sigara eşliğinde.
Şimdi
Gecenin bir yarısı
Senin sensizliğini düşünüyorum
Hint fakiri yatağımda.
Ruhum bedenime sığmıyor
Kıvranıyorum
Sensizliğin çığlığı yükseliyor içimden.
Ama
Ne kadar zor ve çaresizlik içinde olsam da
Umudumu yitirmedim, yitirmeyeceğim senden yana
Bir gün
Mutlaka bir gün
Kendini hapsettiğin
Hücrenin kapısını açacaksın bana.
İşte o zaman
Birlikte parçalayacağız prangaları
Direneceğiz umutsuz yaşamaya.
Yüreğini yüreğime
Bedenini bedenime yaslayıp
Birlikte koşacağız
Güneşli mutlu yarınlara.