Şu takvim yaprağındaki şiir var ya,
Sana yazmıştım onu
Bir gece yarısı...
İyiden iyiye büyümüştü hasretin,
Dayanılmaz olmuştu kalbimin ağrısı,
Birine okumuştum açıp telefonu.
Beğenip istedi, yazıp verdim
Seni tanırdı, aşkı bilirdi,
Dostlarına vereceğini düşünemedim
Öyle büyük, öyle büyüktü ki derdim!
Sonra o şiir elden ele dolaşıp, durdu
Yoktu artık, yeri yurdu
Her okuyan, üzerine
Kendi hayalini kurdu.
Oysa...
Her sevda, kendi ocağında tüterdi;
Ellerin evinde işi neydi?
Sen okusan yeterdi.