Çok atik bir yapım olmadı hiç bir zaman..
Bazen kızdığımı bile diyemedim kimselere..
Misket oynarken ütüldüğümde bile..
Misketimin bittiğini söyleyemezdim anneme…
Çok atik bir yapım olmadı hiç bir zaman..
Ama bendim şekil veren kağıttan gemilere..
Bendim her sabah hoşgeldin diyen güneşe..
Bendim belki de her sabah aydınlığı getiren sizlere..
Çünkü
Ciğerlerime kadar yaktığında bile..
hiç kötü davranmadım ben güneşe..
Çok atik bir yapım olmadı hiç bir zaman..
Işıklı ayakkabı bile isteyemedim babamdan
Söyleyecek cesareti topladığım sene
Işıklı ayakkabı giyecek yaşı çoktan geçmiştim bir kere..
O değil de ben birini seviyorum galiba…
Yandık desene..