Dönüşüm
gece saçları kadar kararmıştı
ince dudaklarında sözler üşüyordu
mahcuptum gizlenen dişiliğin gibi
soğukluğun içimi sıcacık sarmıştı
terlemiş yüreğimle parmakların öpüşüyordu
henüz görünmemişti kuyunun dibi
bedenim gözlerinde ufalanmıştı
hatıralarından son parçam da düşüyordu
hicranımı kabul etmemişti toprak
hislerinle birlikte gençliğim de yanmıştı
gururum silüetinle dövüşüyordu
boğulmuştum gülüşünü gerçek sanarak
bütün rüyalarım sana çıkmıştı
hayalin ayağıma dolaşıyordu
semadan mukaddes sabrın yağarak
avucumdan benliğime akmıştı
bir yanım hiçliğe bulaşıyordu
yokluğunda sonsuzluğu kovalayarak
17 Eylül 2007