Seni ne kadar sevdiğimi söylesem az gelir,
Ben onun için seni bende yaşıyorum
Her geçen gün kalbimi yeniden yakıyorsun
Öyle bir ateş ki bu ne külleniyor
Ne de sensiz sönüyor,
O güzel gözlerine baktığım her an
Sanki yeniden doğuyorum
Anlatabilsem çoktan anlatırdım sana
Sana her an yakın olmanın verdiği o rahatlık
Ne gece uykularımda var, ne derin mavilerde
Hiçbir şey yerini tutmuyor
Seninle olsa da günüm ve gecem
Ben yine senle olmaya doyamıyorum
Ne ellerin yetiyor bana, ne gözlerin
Hep keşke biraz daha diyorum.
Neden bilmiyorum ama
Seni bırakıp gitmek daha çok yakmaya başladı içimi
Daha zor geliyor geceye sensiz başlamak
Ve her sabaha sensiz uyanmak
Neden bilmiyorum ama
Seni daha çok seviyorum, seni daha çok özlüyorum.
Bu dünyanın tüm güzellikleri
Ancak sen olunca güzeller bana
Yoksa istemem,
Ne güneş doğsun pencereme
Ne de her akşam ay vursun usulca yüzüme
Yalnız seninle anlamlı bunlar
O sıcaklığını bulamıyorum hiç bir yerde
Yeter ki sen ol benimle,
Ne yazın güneşi, ne de içimin ateşi
Hiçbir şey sen gibi değil.
Sensiz ben bir hiçim dersin ya,
Ben sen olmazsan yokum bu dünyada
Bu dünyayı sensiz yaşamak
Bana haram olsun,
Seni çok sevmek artık bir şey ifade etmiyor.
Sen benim karasevdalımsın.