-Abdülselam Aydın'ın anısına-
(vurulduğumuz kentlere yasak diliyle
elinden tutsa öfkenin büyümeyi öğretecek
ve büyüyecekti...)
abdülselam,
daha aşksız ve kitapsız
lisede,
ipince,
esmer yürekli bir oğlan
bu yağmur nerden gelir:
sular bulanır
bu çığlık nasıl büyür:
yürek daralır
bu kavga ne de bıçkın:
meydan aranır
aranır abdülselam
bilmez bir oğlan...
diyarbakır'ın göğsünde terli bir akşam
daralan sokaklarda bir yaşamı çaldılar
abdülselam kardeşimi arkasından vurdular
mezarını ziyaretimde söyledikleridir:
''-koştum kan mevsimine erken sarıldım
bir kanlı geçitte vuruldum kaldım...''