İdris
içindeki çocuğu alıp kaç idris
bırak paslı hançerlerle parçalamayı uykularını
ihanet torpil yapmaz
hasret ardına bakmaz
kır kanlı bıçakları
içindeki çocuğu alıp gel idris...
*
bir mavi için ağlama idris
itme şu duvarları
gülümse, sütünü ver içindeki çocuğun
bilirim, mağlubiyet
esrik gülüşler ardında paramparça bir perde
yeter idris, vakur ol, onur var serde!
anladım vazgeçemezsin ondan
asla!
kardeşim fazla alkol mevcut şimdi
damarlarındaki asil kanda...
*
aldırma demiyorum sana
aldırarak
aldırma
içindeki çocuğu şu kirli hayata uyandırma!
içindeki çocuğu alıp gel idris
coşkunu parlat ya da birkaç tek at
küfürlerine tutunarak geç kaldırımlardan
sonra bir kerhaneye git ve oturup ağla
kerhaneleri bütün dünyanın
aşk kangrenlerinin yıkık çarşılarıdır...
aldırma demiyorum sana
aldırarak
aldırma
içindeki çocuğu idris, çocuğu uyandırma!
*
ve yıllar geçer
idris'lerin kalplerindeki çocuklar
daha ölüdür
&düşleri hala terasta
idris'ler ise zemin katta kiracı oturur...&