Yürürken gecenin koynunda
Ay ışığı aydınlatıyor gözlerimi
Sessiz sessiz�
Bakışlarımda düğümler
Çözülecek gibi değil�
Karanlığın zifiriliği
Örtecek neredeyse sevgimi
Yürüyorum perperişan
Ufuksuz yarınlara
İhânetlerine uğramışım dostların
Umudum�Umudum tek yoldaşım
Bir elimde İskender�in kılıcı,
Diğerinde Ulubatlı�nın bayrağı;
Dudaklarımda Akşemsettin�in duaları
Zihnimde Necip�in dizeleri�
Biraz daha ışık, Ay ışığı
Biraz daha ışık lütfen�
Sevdâlarımı göremiyorum
Yürek sızımın sesinden
Yıldızlar ürküyorlar.
Etrafımda dönen
Pervane kelebekler kaybolmuş
Dostlarım olmuş
Uçuşan küçük yarasalar