Şimdi avareyim senin yokluğunda,
Seni düşünürüm herzamankinden beter.
Kahır dolu gecelerde yine sen varsın,
Uykusuz akıl almaz yalnızlığımda.
Bir çığlık olurum gecenin sessizliğinde,
Yokluğun ölüme sürükler beni.
Her gece üzerime yıkılır dört duvar,
Hicran dolu bu viran yalnızlığımda.
Sonunda hep ben yok olurum,
Sensizlikte bir parça kopar içimden.
Gecelerim hep böyle geçer,
Tatdırdığın bu acı yalnızlığımda.
Yalnızlığın derinden sızısını yaşıyorum,
Acıların en güzelini sen tatdırdın bana.
Anlamı mümkün olmayan bir boşluktayım,
Sensizliğin böylesini yaşarım, bela yalnızlığımda.