Meydanda deli mavi iki çift göz
Uzun savaşlardan sonra mağlup iki ruh
Her yanı yaralı ve hüzne boyalı iki beden
Dünden yarına tutunmaya çalışan bir adam
Dünündeki adama yarınını bırakmış bir kadın
Adam; gecesini gündüzüne bağlayanına
Avuçlarına tanıdık avuçlara
Yatağındaki sıcaklığa,kadınına ELVEDA
Kadın; dünden bugüne beklediğine,özlem,ne
Gözyaşını silen ellere
Dudağındaki sıcaklığa,adamına ELVEDA
Son kez birbirine
Böyle bakıyorlar ve son kez bu kadar eksiksizler
Hiç olmadıkları kadar yalnızlar aslında bir yandan
Çünkü artık onlar yok
Meydanda sadece iki beden var
Artık ruhsuz ve soluksuz
Meydanda sessiz iki çığlık,iki haykırış
Ve meydanda boğazlarda düğümlenmiş hıçkırıklar kaldı şimdi…