Her insan biraz romandır, kahramandır, biraz yalandır.
Ağlamak, öfke, delice nefret, doruklarda aşk, doyumsuz sevinç, kahreden keder, kısaca hayat ve nefesindir.
Dalda muhabbette kumrular, bana ayrılığı sordular. Dedim afet, yangın, dedim kar. Dedim adet aşkı vururlar.
Yıllar birer birer eskiyerek değiştiler. Oysa bir zamanlar çocuk gibi mahsun ve gençtiler.
Dil söylemez yüreğin harbini.
Savaşlardan daha güçlüdür aşk.
Aşkları da vururlar, şarkıya şiir olur. Adanır anısına kanayan sevdanın.
Kimse kimseden üstün değil.
Bazı şeyler var ki söylenmiyor, biz seninle sözleri susarak aştık.
Her gün bir şey daha biter, giderek acı vermez biten şeyler.