Zincire bağlanmış kalbimin
yandığını hissediyorum
Gençliğimin soluşunda
Bir uyanış bu
Bir kurtuluş ama
Acı kaçınılmaz
Her şey arkamda kalırken
Silinirken bu derin acıyla birlikte
İçimde ki çılgınlık azalıyor
Olgunlaşıyorum bu acıyla
Ruhumun derinliklerinde ki o coşku
Bana acıdan başka bir şey veremezken
Acıyı azaltmaya çalışıyorum düşlerimle
Terkedilişin ardından kalanlar
Terkedişim oldu
Kaybolmuş bir ruhu
Uzaklarda biryerden gelen kahkahalar
Aslında gözyaşlarıydı hüznün
Bu sadece bir dışavurumdu
Bazı şeyleri kabul etmek kolay olmuyor
Ağlamak daha da zor oluyor bazen
Gülmek daha kolay geliyor
Maskende gizlenmek
Ve bu acıyla yaşamak zorundayız
Derinden gelen
Ölüm bile kurtaramaz
Soluğumuzun bitişi
Boş sonsuzluğa karşı
Ne yapsan boş
En iyisi boşvermek herşeyi
Ve derinlere gömmek sevgiyi
Ozan Oğuz