Maviliklerdi sürükleyen beni ardından
Dünün hüzünleri yarının umutları
Hepsi maviydi deniz ve gökyüzü gibi
Maviliklerdi gözyaşlarının şeffaflığında
Beni sana hayran bırakan
Umuttu karanlığın bitmesini beklememin sebebi
Öyle bir umuttu ki vazgeçmeden bekledim seni
Öyle bir umuttu ki ne özlem ne de hüzün
Geçmese de bir türlü bitirmiyor mücadeleyi
Onun rengi de mavi
Tükenmeyen onca şey gibi
Maviliklerin ardında bir yerdesin
Bilmiyorum ama bilmekten daha önemli şeyler var
Hayallerle alevlenen bir aşk bu
Maviliklerin ardında gizlisin
Bir güneş gibisin; doğmayı bekleyen
Asla batmayacaksın
Karanlık kapatamayacak seni
Ve hep yükseleceksin
Yükseleceksin korkusuzca
Kaybetme korkusu olmadan
Umutsuzluğu yok edeceksin
Ağlayacaksın ama mutluluktan
Bulutlar gözyaşların gibi şeffaf olacak
Mavilikleri ardında bırakamayacak
Ve hoşça kal demeyeceksin
Sen bana varmadan
Ozan Oğuz