Yanlızlık musallat olmuş gözlerde
Ten örtüyor gizli bir yarayı
Rüyaları istila etmiş acı
Hayaller içimde ki son kalan umudun kaynağı
Mucizeyi beklerken
Anlıyorum ki bu bekleyiş boşuna
Derin bir önyargı var içimde
Her şey baştan planlanmış sanki
Görmek istemezken nedenleri
Görüyorum zamanın boşuna geçtiğini
Ben ararken mutluluğu
Yeniden başlamak isterken hayata
O elini sallıyor hoşça kal demek için
Evet düşüyorum karanlık bir çukura
Yere çarpmama ne kadar kaldı bilmeden
Kurtulmak çok zor ruhumu kaybetmişken
Mucizeyi bekliyorum
Elim kolum bağlı
Ne bir hareket var
Ne de cevap veren
Bir anda gelse geri
İçimde ki bu yükten
Kurtarsa beni
Yükselebilirim yeniden belki
Ya da bu düşüş son bulsun
İzin versin gitmeme
Sonsuza kadar kapatsın gözlerimi
Son bulsun karanlık
Kurtaracaksa beni bu acıdan
Bir avuç toprak kapatsın üzerimi
Ozan Oğuz