Aşk, yanmaktır yakmak değil.
Aşk,etinden topuğuna kadar işlemiş bir nasırdır. Ya canın acıya acıya adım atacaksın yada canını acıta acıta söküp atacaksın. Fakat her iki yolda da tek bir gerçek olacak. Canın çok ama çok acıyacak.
Aşk,herşeydedir ama hiçbirşeyde görünmez.
Aşk; bilmektir ey sevgili! bir tek yârı bilmek, onu candan daha aziz bilmektir.... Ondan gayrı bildiklerinin hiçbir şey olduğunu, dünyanın onunla mana bulduğunu bilmektir.. Onun selamı ile gelen bela olsa eyvallah diyebilmektir.
Aşk; topuklarından etine kadar işlemiş bir nasırdır; ya canın acıya acıya adım atacaksın, ya da canını acıta acıta söküp atacaksın.
Aşk'a yakalanan derman istemez. Aşk aman vermez, bir kere aşk'a yakalanan bir daha onun pençesinden kurtulamaz: ey aman bilmez aşk; senin elinden el aman, el aman!
Aşka yanmalı can dediğin... Ya canan olmalı; ya da canını almalı 'yar 'diyemezsin ki herkese; içindeki yaran olmalı... Herkesin de bir yüreği vardır amma yürek dediğin bir başka yanmalı... !
Aşkın hikâyesini, durmaksızın feryâd eden bülbüle değil.. Sessiz sedasız can veren pervanelere sor.
Aşkının varlığında öyle yok oldum ki, o yokluk binlerce varlıktan daha hoştur.
Ay doğmuyorsa yüzüne güneş vurmuyorsa pencerene,kabahati; ne güneşte ne de ay da ara... Gözlerindeki perdeyi arala.