hüzünlü bir bekleyiş vuruyor
acımasızca bahçesine mevsimlerin
oysa, asırlar öncesi
kurulmuş dengeler -
ilkbahar sonrası gelir bahar,
böyle bir düzen sende ne arar !
buharlı penceremden bir bakış
bu gün umutsuz, kuşkusuz !
o korkular işte öğretti beni
o korkular ki gözleri dümdüz
ateş çemberinden yüzü,
ne gecesi belli adımlarının
ne de gündüzü.
buharlı penceremden o bakış
bu gün de umutsuz, kuşkusuz !
şu sensizliğe bir alışsam
şu sensizliği avucumla
yakalasam,
kalbinden kalbimi de atsan
bir daha bırakmam.
fırtınalar, kıyametler koparsan
çılgınlığım tam tersine, çoğalır
hüzünlü, umutsuz bakışımdan
daha büyük asla değil !
buharlı penceremden bu bakış,
hep umutsuz kalacak, kuşkusuz !