I
Yağmur ve bildik hüzündü
Pembeyi tozundan ayıran
II
Nereye baksam yolayrımları
Gözümde göçerlerin korkusu
Direnecek bir umutla
Sesinin imgesine dönüyorum
III
Ne denli uzağım kendime
Hüzne yakın ne denli
IV
Kırık gülüşlerle geçiyorum geceyi
Tanımadığım bir sokağın lambası yanıyor
Söndürürken sevdiğimiz tüm ezgileri
-Acı insan yanımıza yaklaşıyor-
V
Gözaltında bir sevda bizimkisi
Yargınsız infazlarla kaybolan
Örselenen
İncinmiş bir çocuğun düşleri gibi
VI
Sevmelerin ötesindeyiz şimdi
"DUR" işaretinin gerisinde
Durmak acıtıyor yüreğimizi