Her gece yatmadan okuduğum bir kitap olmanı isterdim. Kırardım, ışıkları söndürmeden, yarım kalan sayfanın ucunu ki sen buna: 'tenim kırışıyor, yaşlanıyorum. ' derdin.
Tenine dokunabilmek mi? haşa! gözüm göz menziline girsin yeter. Hadi düş düşlerime, tutmayana 'aşk' olsun.
İki pencere açık kalınca cereyan, iki yürek açık olunca aşk olur; ama sonuç değişmez: ikisinin de sonunda 'üşütürsün'.
Doktora gittim geçende, kalbimde sen varmışsın.. Ve bu arada röntgende çok tatlı çıkmışsın.
Sigaraya ilk başladığında saklarsın ya hani. Taki ailen görene kadar. Bende aşka öyle sakladım kendimi, taki seni görene kadar.
Nasıl sevmezsin eşitliği yürürken düşen çoraplarını aynı hizaya getirmek için annen değil miydi önünde diz çöken?
Dünya böylesine güzel olur muydu yine, diplomasını çerçeveleyip para kazanma derdine düşseydi dr. Che, yüreğini dağlara asmak yerine.
Elinden geleni yaptıktan sonra, sıra ayağından geleni yapmakta; 'gitmek gibi mesela. '.
Yanındayken bile özlüyorsam seni, nasıl anlatılır ki sensizlik?
Bir bavul dolusu cümle var defterimde... Yara bandı tutmayacak kadar derin tümcelerim sen yollarına 29 harfle acı döşeyen birine 'yara' değil de 'yar' diyebilir misin?