Anı yoktur. Anıların kendisinden kaynaklanan, başka bir kişilikle yaşanmış, bir başka hayat vardır. Gerçek zaman, eşit saatlere bölünmüş, mekanik bir yapı değildir. Tüm bunların sonunda burnunuza gelen şey, "katmerli papatyaların ateşte yanan kalplerinin kokusu" olacaktır.
Biz papatya yoluyoruz seviyor mu sevmiyor mu diye. Hayatta bizi yoluyor aslında dayanacak mı dayanamayacak mı diye.
Gelinciklerin en sadesine papatyaların en güzel kokanına güllerin en güler yüzlüsüne babaların en sevgilisine babalar günün kutlu olsun biricik babacığım.
Hain güvercin! papatyamı kalbimden söküp almak bu kadar kolay mıydı?
Ne yani, papatyada bir yaprak daha olsaydı beni sevecek miydin?
Papatya fallarının her zaman tek bir sonucu vardır; elinize bakarsanız ve size kalan tek şeyin bi sap olduğunu görürsünüz.
Rüyalarini gül yapraklaiiyla yatagini papatyalarla süsledim, üzerini sevgiyle örtüp tüm kabuslari aldim ki en güzel rüyalari sen göresin..
Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? bir papatya yaprağı daha. Ve mutluluk bir kibrit çöpü. Artık ne kadar yanarsa.